ثبت سفارش
قوانین سایت
سوالات متداولوقتی صحبت از پرینت سهبعدی میشود، منظور روشی از تولید است که در آن با اضافه کردن لایههای ماده بر روی هم، جسم مورد نظر شکل میگیرد. اما دقیقا چند نوع پرینتر وجود دارد و چند روش برای این کار؟
پرینت سهبعدی یک تکنیک جدید است و در این باره میتوان گفت هر انسان خلاق که توانسته یک ابداع و ابتکار در این راه داشته باشد توانسته یک روش جدید برای تولید سهبعدی اختراع کند. بنابراین میتوان گفت که تعداد روشهای مختلف پرینت سهبعدی عددی بسیار بزرگ است که از پرینترهای سهبعدی خانگی، صنعتی، پزشکی، خوراکی و … را شامل میشود.
ما در این مقاله قصد داریم که چند مورد از پرینترهای مرسوم که بیشترین کاربردها را دارند به شما معرفی کنیم تا وقتی اسامی این روشها را میشنوید سردرگم نشوید!
1: روش FDM(Fused Deposition Modeling)
شاید این یکی را بیشتر بسیار شنیده باشید، یکی از پر کاربرد ترین روش ها است که توانسته جایگاه مناسبی در دل کاربران خانگی برای خود ایجاد کند. این روش به قدری محبوب شده است که امروزه حتی در مدارس نیز آموزش داده می شود. اساس این روش بر ذوب پلیمر های ترموپلاست است که بر اثر حرارت حالت خمیری شکل می گیرند و می توان آن ها را با خارج کردن از نازل در مسیر مورد نظر قرار داد، با این کار و ساخت لایه لایه ماده، شکل مورد نظر تولید می شود.
2:روش SLA(Stereolithography)
قدیمی ترین تکنیک پرینت سه بعدی است که در سال 1983 توسط chuck hull ابداع و معرفی شد.
این روش برخلاف FDM که از حرارت برای تولید استفاده می کند از نور استفاده می کند. ماده مورد استفاده در این نوع از پرینتر ها پلیمر های مایعی هستند که بر اثر تابیده شدن نور با انجام یک سری واکنش های شیمیایی از حالت مایع به حالت جامد تغییر حالت می دهند. این نوع از پرینتر ها می توانند یک پرتوی لیزر را به صورت کنترل شده بر سطح ماده حساس به نور حرکت دهند و در هر نقطه ای که نور می تابد، با تبدیل مایع به جامد قطعه شروع به پرینت شدن می کنند. شباهت این روش با FDM را می توان حرکت پرتو نور دانست که بسیار شبیه به حرکت نازل در روش قبل است اما این تکنولوژی سطحی بسیار تمیز تر، با جزییات بالا و کیفیت عالی تولید می کند که انتظار آن را به هیچ وجه نمی توان از پرینتر های FDM داشت.
3: روش DLP (Digital light processing)
این نوع از پرینتر های بسیار شبیه به پرینتر ها SLA هستند. آن ها از یک ماده برای پرینت استفاده می کنند و روند کلی پرینت در این از پرینتر ها مشابه است. می توان اینگونه هم گفت که این تکنولوژی یکی از زیر مجموعه های SLA نیز می باشد. تنها تفاوت در نوع تولید نور است.
در SLA با استفاده از پرتوی نور لیزر و جاروب کردن و حرکت دادن بر روی سطح رزین عمل پرینت اتفاق می افتد ولی در این روش با استفاده از نمایش کل لایه بر روی سطح رزین حساس به نور این اتفاق می افتد. با این کار می توان با سرعت بالاتری عمل پرینت را انجام داد و نور در یک لحظه در تمام نقاطی که باید حضور داشته باشد حضور خواهد داشت، همچنین به علت یک سری محدودیت های فیزیکی اندازه قطر لیزر از یک حدی کمتر نمی تواند باشد این در حالی است که در روش DLP این اندازه بسیار کمتر است و می توان با سرعت بالاتر به جزئیات بیشتری دست یافت.
4: روش SLS(elective Laser Sintering)
این روش نیز مانند SLA می باشد با این تفاوت که در این روش بجای رزین حساس به نور از پودر ماده استفاده می شود. با استفاده از پرتوی لیزر با انرژی بالا، نقاط و مسیر های مورد نظر به حدی گرم می شوند از حالت جامد خارج می شوند، با این کار به ذرات اطراف خود که آن ها هم بر اثر لیزر گرم شده اند می چسبند. با حرکت لیزر بر یک سطح کل آن سطح از حالت پودر های ریز از هم جدا به یک سطح یکپارچه تبدیل می شود که حاصل به هم چسبیدن ذرات پودری شکلی است که به هم زینتر شده اند.
این نوع از پرینتر ها با توجه به توان لیزر استفاده شده در آن ها طبقه بندی می شوند و با توجه به این توان قابلیت کار با پودر های پلیمری و حتی فلزی را هم دارند. قیمت بالای این دستگاه ها استفاده عمومی را از این تکنولوژی به سختی انداخته است.
5: روش SLM(Selective Laser Melting)
این روش در حقیقت همان SLS می باشد که در آن توان دستگاه بالاتر است. این روش فقط برای فلزات است و تنها تفاوت آن در این است که با استفاده از پرتوی نور دما بالا، پودر کاملا به حالت مذاب تبدیل می شود.
6: روش LOM (Laminated Object Manufacturing)
این روش از لایه های از پیش آماده پلاستیک، فلز و یا پلیمر استفاده می کند که با استفاده از چسب تحت فشار یا حرارت با هم چسبیده می شوند، هر لایه به وسیله لیزر یا یک تیغه، توسط رایانه به صورت دقیق بریده می شود.
هرچند این روش نسبت به SLA,SLS,DLP دارای دقت کمتری است ولی یکی از در دسترس ترین و اقتصادی ترین روش ها برای تولید در ابعاد بزرگ است. همچنین می توان با استفاده از این روش پرینت های رنگی تهیه کرد که یک مزیت بسیار بزرگ است.
7: روش BJ(Binder Jetting)
این نوع از پرینتر ها توسط دانشگاه MIT ابداع و معرفی شده اند، نام های بسیار بر این تکنولوژی نهاده اند (“powder bed printing”, “inkjet 3D printing”,”drop-on-powder printing”) ولی نهایت همه آن ها یکی است!
این نوع از پرینتر ها از دو ماده اصلی استفاده می کنند که یک ماده پودری شکل برای ساختار اصلی و یک عامل چسبان برای اتصال پودر ها و لایه ها به هم. این نوع از پرینتر ها را می توان به پرینتر های کاغذی 2 بعدی جوهر افشان تشبیه کرد، هر لایه از پودر را مانند یک ورق کاغذ فرض کنید که بجای رنگ چسب از هد پرینتر خارج می شود و لایه بعدی مانند ورق بعدی در پرینتر بار گذاری می شود با این تفاوت کاه لایه قبلی بجای خارج شدن تنها کمی پایین تر در زیر لایه بعدی قرار می گیرد
